Relax, komt goed!

Woensdag 16 augustus 2023

De wekker gaat het is 8.30, we springen beide uit de kajuit, we zijn vooral nieuwsgierig naar wat deze nieuwe dag ons brengen zal, het zonnetje schijnt, de lucht is blauw en dat maakt ons al vrolijk.

Een bak koffie om te beginnen en onze telefoon in de hand, checken we het weerbericht; getijden en windkracht van vandaag en donderdag.
Wat is de beste optie om naar Den Helder te varen? We willen graag meer voordeel ervaren om met de stroming mee te varen.
Afgelopen maandag zijn we een uur eerder voor de doodtij vertrokken, omdat we meerdere zeiljachten zagen vertrekken, en wij dachten, wat jullie kunnen, dat kunnen wij ook en zijn we gegaan, we deden toen 2 uur over de heenreis.

We zien nu dat…Woensdag windkracht 2 tot 3 BFt, 29C, 9.30 uur begint doodtij, stroom mee dus..en
Donderdag windkracht 4 tot 5 BFT, 27C, 9.50 uur begint doodtij. O…Oh….dat wordt spannend, eerder vertelde ik dat we bij windkracht 5 niet op de zee willen varen, dat vinden we beide een te wilde rit met de motorsailer Casarca,
en vrijdag vertrekken is toch echt te krap tijd voor de terugreis.

Conclusie: We gaan ons klaar maken om vandaag te vertrekken, al had ik graag nog een dagje willen genieten, verstandiger is zo spoedig mogelijk te vertrekken. We laten Surf nog even uit, we maken nog even gebruik van een de jachthaven douches en nadat alles is ingeruimd en de motor gecheckt, zijn we vaarklaar.

We maken de trossen los…..en tanken in de haven nog 10 liter diesel (voor de zekerheid). Ed vaart de havens uit, aan mij over laten. vind hij nog wat spannend, haha en Ed is tenslotte de kapitein, op permissie van zijn vrouw, ik dus.
Ed is zoveel nautischer aangelegd dan ik, dus kan ik het aan de kapitein overlaten. Komt goed dus…

We varen rustig uit de passantenhaven, naar de Haven Oudeschild. Het is opvallend rustig, alle schepen die we gisteren nog zagen liggen, zijn nu allemaal vertrokken. Dag, dag Haven Oudeschild, Texel bedankt voor de fijne tijd, Ahoy, ik kom graag nog een keer naar dit Eiland terug.

Een pittoreske kade van Haven Oudeschild varen we uit in stilte en zien door de havenmond het zeezicht, het zoute zilte lucht komt mee met een zuchtje wind, het water is kalm. Wind in de rug en we zetten de zeilen op, elk zucht wind helpt ons te versnellen en ons motortje pruttelt lekker mee….En ja, ook ik mag het stuurwiel overnemen, en hier hou ik zo van….rust & ruimte …dit is echt vrij zijn, vrijheid ten top.

De zee spiegelt ons en de kust vertelt mij dit keer dat het sneller gaat als de heenreis, we hebben stroom meeeeeeeeeee.
Er zijn van die momenten dat alles klopt, het ultieme varen, we waren één met alles om ons heen,
soepeltjes, sturend en turend naar de kust van Texel en volop gebruik van maken van de stroming.

Afwisseling van de wacht, de kust is snel voorbij en de contouren van Haven Den Helder veranderen in een grote, hoge havenmond, van een hele ander kaliber als Haven Oudeschild. We hebben er een uur over gedaan! Ahoy!

We kennen hier nu de ‘zoute en zoete ’vaarwegen, en varen direct naar de Koopvaardersschutsluis. Voor ons ligt nu een groot tankschip met een flinke schroef, en erachter een paar meter waterkolk, en 2 zeilbootjes, wij en een belg (aan zijn vlaggetje gezien), een beetje traag vaart hij richting bakboordwal om aan te leggen, ik zwaaide en vroeg even een bolder naar voren aan te leggen zodat wij ook nog aan bakboord passen. Helaas lukte hem dat niet zo goed en dreef hij naar stuurboordzijde, wat hij niet gezien had, is dat je daar niet mag aanleggen, dit werd meteen omgeroepen, ik wenkte hem om aan de Casarca vast te leggen.
De landvasten aan de wal vasthouden van je eigen boot en de landvasten van de buurman in handen. Het is even alert zijn en geen handen vrij voor een foto. 

Even later bij de sluis en brugopening wachten tot de waterkolk van het vrachtschip minder werd, we varen heel relax uit en slaan stuurboord uit, het zoete water slaat groen uit.

1 kilometer verderop ligt daar  inmiddels een vertrouwde zeilvereniging, waar we graag aanleggen, altijd welkom worden geheten en we zelfs worden herkend. “Wat leuk dat jullie er weer zijn’ is toch fijn en voelt vertrouwd. We kennen de omgeving nu beter en weten waar wat te halen is. We gaan vandaag relaxen op de Casarca in Den Helder het is tenslotte vakantieeeee.

Ed kijkt altijd na de rit naar de waterafscheiding, de stand van het bilgwater in de kiel en de wierpot deze gaat met een hendel dicht. Ed komt tot de ontdekking dat er veel water de kiel is ingekomen, en dat betekent even lozen van 'Waddenzee' water, ook kwam Ed erachter dat de bilgpomp het niet meer doet.

Gelukkig weten we een watersportwinkel in de buurt en lopen daar met een wandeling met Surf even naartoe. Drie kwartier later zijn we de gelukkige eigenaar van een bilpomp, schroefaskokervet en olie. En nog beter nieuws i dat Ed heeft dit alles even heeft gefixt, de gereedschapskist is inmiddels een standaarduitrusting op de boot, is er iets, weet de kapitein wel raad. Ik ben meer van bijstaan en van de creatieve oplossingen, mochten we toch nog iets missen.

We hebben ook meteen wat eten gehaald, zodat we niet meer weg hoeven, en niet iets plannen.. behalve dat we vriendin Mirjam nog even melden dat we deze avond nog in Den Helder verblijven en altijd welkom is.

Niet zomaar een bezoekje, een andere energie, het is zo gezellig met een theetje en een goed gesprek, als je elkaar in waarde laat, kun je puzzelstukjes aanreiken, en je den(k)helder maakt. We zitten op het dek en genieten van het uitzicht en de zomerse avond, de zon die onder gaat en Den Helder tot zwarte contouren maakt, prachtig van blauw naar oranje luchten, tijd om de nacht in te gaan. We nemen afscheid van Mirjam en nemen wat we hebben uitgewisseld, in ons hart mee.

We lopen nog een rondje en duiken lekker ons slaapkajuit in en dommelen en schommelen in slaap.

Liefs van ons. Monique, Ed en Surf