Dag 2, IJmeer richting Weesp

Opstaan in je vakantie om 8 uur lijkt vroeg, maar voordat we alles klaar hebben gemaakt, inclusief ontbijt, koffie en de wandeling ben je zo een uur verder. Vanaf de kade kunnen we de Oranjesluizen in de gaten houden want we zien vanaf hier de lichten van de brug! We kijken altijd naar de beweging van het vaarverkeer, dan merk je vanzelf wanneer het tijd is om te vertrekken.

Om 9.30 uur maken we ons los van de steiger en sluiten ons aan bij een 5-tal andere zeilboten. De opening is bij de hoge brug een mooi gezicht en is fenomenaal vanaf de boot, als het wegverkeer stil staat, krijgen de lichten van de brug rood/groen, dat is het teken van klaar maken. Bij groen gaan we als door een trechter door de opening, met een snelle doorvaart ‘weet Ed inmiddels alles van’ varen we op het grote water op. het IJmeer..

De waterplanten melder geeft aan dat we de gemaaide* vaargeulen moeten varen op het IJmeer. Het is geen aanlokkelijk idee om vast te komen liggen met een kluit waterplanten in je roer en schroef. 

*als waterplanten boven water komen worden de planten, zelfs in het water een kop kleiner gemaaid. Dit is dit jaar meer omdat het water niveau NAP lager ligt met de warme zomer.

Maar geen nood we varen een stukje vaargeul uit en met de water app manoeuvreren we op het IJmeer, tussen soms wat waterplanten….
Na 2 uurtjes varen knijp ik even met mijn ogen en zie ik toch echt een kasteel, het is natuurlijk het Muiderslot, wat een super mooi entree heeft Muiden. Bij de eerste jachthaven leggen we even aan, bij de meldsteiger met aan de overkant, het Muiderslot.

Surf en ik gaan op zoek naar een buurtsuper in Muiden en ik loop er gewoon straal voorbij, einde van het dorp besefte ik het pas, inmiddels loom van de warmte en surf met zijn lap tong uit zijn bek, dat ik toch echt terug moest. Vond ik toch nog de buurtsuper voor de aanvullende boodschappen. Opgewacht door Ed, stappen we direct daarna op de boot.

Een bochtje om 200 meter verder en zijn we al bij de grote zeesluis van Muiden, die midden in het dorp groots aandoet. Veel zomerse levendigheid, terrasjes, verkeer en toeristen. Met lichten op rood moeten we even wachten en dan kunnen we 10 min. later schutten in deze mooie sluis.

We wachten tot de sluis vol ligt met bootjes en dan opent, na het gelijkmaken van het zoetwaterpeil, een draaibare brug die gelijk met de sluisdeuren open gaat. Op de eerst volgende brug in Muiden werkt Ed, trots kon hij zijn werkplek laten zien, de Spieringbrug. Leuk voor Ed, om nu een opening van je collega’s te krijg en het van de waterkant te bekijken, om het plaatje completer te maken. Je ziet nu waar de bootjes vandaan komen en naar toe gaan, omdat wij de waterrecreanten zelf zijn. 

Varend met elke bocht een ander uitzicht met veel woonboten, vrije ligplaatsen en weilanden, daarna zien we een gestremde spoorbrug. We bellen even voor de tijden. En horen dat de spoorbrug 2 uur later om 15.50 open gaat. Oké, het is nu 14 uur dus is het even aanleggen op de wachtsteiger. Het is tijd voor een kop thee en een tukje, alle nieuwe indrukken verwerken en nieuwe energie opdoen voor het laatste stukje varen voor we in Weesp zijn, een bocht om in de binnenstad en de Langevechtvrug is al snel in zicht. Zo te zien moeten we even wachten voor de brug, er moet eerst even een tractor met een lading water komen, om de brug af te koelen.

Na een paar plenzen water opent de brugwachter met succes, gelukkig kunnen we door varen. Even verderop ligt stuurboord de eerste haven alleen geen plek te zien, helemaal vol met jetsetters maar achterom kijkend zien we verscholen, achter het riet de watervereniging de Zeemeermin. We zien plek op de 1e steiger en slaan de Casarca in zijn achteruit, zo de box in. Een mede passant komt helpen aanleggen met de achtertros, zo trekken de mannen de Casarca rustig en perfect vast.

Ook herkent de passant ons van de eerste sluis in Muiden, we moesten nog 2 uur wachten bij de spoorbrug, en daarom zijn we veel later dan zijn snelle boot. Haha... Ook omdat we graag langzaam varen om elk moment ten volste aanwezig te zijn en dat is zoals de flow gaat en soms heb je dan plots een momentje pauze voor een brug, en is tijd maar een illusie.

Zodra we vastliggen heffen we surf in zijn reddingsvest op de kade en gaan daarna meteen de buurt verkennen. We ontmoeten de havenmeester Reinier, het is 16.45 als we inchecken. De Casarca mag blijven liggen in de grote box, naast een ander zeilboot, tussen verder vele motorjachten.
Het gesprek met Reinier gaat over het opknappen van boten, even later staan we naast zijn zeilboot. We betalen nog 13 euro liggeld voor de overnachting, daar heb je een lekkere douche, goede WiFi en stroom bij. We liggen hier helemaal oké.

Een welkome plek met vriendelijke mensen, allemaal water en vaar liefhebbers, zijn altijd in voor een gesprek met de andere passanten en vakantiegangers. In het dorpje Weesp wandelen we langs de oude kleine huisjes, 2 grote kerken en een fort behorend bij de stelling van Amsterdam. We halen nog wat biertjes voor Ed en lopen door een winkelstraatjes met cafés. Terug in de boot praten we de dag nog even door, we hebben 4,5 uur op de motor gevaren met lichte tegenwind, 20 km afgelgd met 5 bruggen en 1 sluis.

En als we om 23.30 de kapitainlodge opzoeken, zien we een prachtige sterrenhemel, we dommelen lekker in slaap, in de nacht begint het te onweren en in een flits ben ik even wakker, de regen klinkt tikkend tegen de boot, ik dommel weer in, we liggen op het natte en toch lekker droog.

Liefs van Monique, Ed en Surf