Dag van weinig water km's

We worden wakker van de stadse geluiden en beginnen de dag met een bak koffie en thee. De lucht ziet er bewolkte uit en de buienradar voorspelt mogelijk onweer en een regenbui. Op het vakantie tempo ruimen we wat op, Ed houdt zich bezig met het leeghalen van de kiel (bilt), smeert de schroefas en het controleert oliepijl. We zoeken de vuile was bij elkaar en ordenen de spullen en voorraad boodschappen en maken ons klaar voor de laatste dagen van de vakantie. We nemen een douche in het havengebouw van Alkmaar, lekker verfrissend en het voelt gek met je douchetasje (nog net geen toilet rol onder mijn arm) door de stad te lopen. Na een bak koffie en een lekker broodje, breng ik de was naar een wasserette en slenter ik door de mooie straatjes van Alkmaar. Ik loop wat leuke winkeltjes in en merk op dat het mij niet echt boeit, de sfeer van de winkels en publiek beklemmen mij enigszins... het besef van buiten en vrij zijn van het materiële is echt een luxe. Als ik terug kom bij de Casarca en het ophalen van de schone was liggen de matjes buiten op de kade uitgestald, hang ik de was te dogen en vraagt de havenmeester tussen neus en lippen door wanneer wij vertrekken. Haha snel dus....

We varen uit de stad wat al best indrukwekkend is, en varen langs een herinnering van Ed, we zien de boot van Peter (oud collega van project Damschuit) en roepen zijn naam. Blijkt... dat hij even later verschijnt met nog zijn smeedhamer in zijn hand  raken we aan de praat en halen in een kort moment mooie herinneringen op. We varen even later door met een glimlach op ons gezicht.

We zien dat het weer om slaat, het is warm en drukkend en mogelijk gaat het onweren. We willen liever varen en zeilen alleen niet met onweer op het water zijn en besluiten dat we bij de eerste haven in het zicht aan gaan leggen. We varen het Alkmaardermeer op, en de wolken zien er nog dreigender uit, we leggen aan bij een passanten plaats 't Hoorntje in Akersloot. Het is altijd even spannend om vanaf de Casarca de passanten plaats te vinden, als alle havens je nog vreemd zijn, je ziet zoveel bootjes, welke steiger is de passanten steiger? (er staan geen plaatsnaamborden of pijlen zoals op de weg), op één of andere manier leid het zich ook vanzelf en vinden we de steiger om veilig de Casarca aan te leggen. 

Ik ga met Surf op zoek naar de havenmeester en lopend door de haven met aansluitend een camping volg ik het pad langs een evenementen tent, staat er op een bordje dat het havenkantoor bij het restaurant met terras is en daar tref ik 2 gezellige goedlachse havenmeesters aan de cappuccino. Het is een familiebedrijf, ons kent ons, waar gezelligheid en het goede relaxte leven het dorp in stand houdt. De havenmeester komt later op de dag langs om 8 euro te cashen en stroom te regelen.
Ik besluit het dorp nog even in te lopen en een reclamebord van een plaatselijke vis groothandel trekt mijn aandacht, ik koop daar gerookte paling en zalm en haal bij de bakker om de hoek nog wat knapperige pistoletjes. Ik loop weer richting de haven en we eten daar de verse vis voor de lunch, was echt verrukkelijk. We blijven de middag lekker luieren, we doen wat klusjes aan de Casarca, we luisteren muziek en een podcast. Het weer nodigt ons niet uit om tussendoor te gaan zeilen. Na een lange wandeling met Surf en een weervoorspelling check voor de volgende dag, zijn we vroeg onze captainlodge ingedoken.