Van Den Oever naar Den Helder

Met een goede tip van Roger om rekening te houden met het getij, willen we rond 14 uur de sluizen van Den Oever passeren, de Waddenzee op, we hebben stroom mee en rustige zee. Voor de sluizen liggen al wat zeiljachten te wachten en er nadert een vrachtschip (deze heeft altijd voorrang in de sluis) en verder zijn de regels in volgorde van aankomst, zo ook in volgorde de sluizen in. We gingen eerst aan een kade wachten en zagen prachtige grote zeiljachten en diversiteit aan bootjes de sluis uit varen en ondertussen kwamen er steeds meer bootjes en kregen we een soort onrust... 'We willen op tijd door de sluizen en kunnen we met deze lichting mee?' We gooiden de landvasten los om al manouvrerend op volgorde te gaan liggen en dat is best lastig als je wachtend op het rood-groen licht (wat gereed maken betekend) de spanning om je heen voelt stijgen, we merkten bij groen licht dat anderen zonder te kijken naar volgorde, zich naar voren dringen de sluizen in, waarop je zelf ook in die vernauwde energie komt van je meevarenden. Gelukkig konden we als 2na laatste toch schutten en wij deden dit best goed.

In vergelijking met het jacht voor ons, deze gooide een paar x mis waardoor hij stuurloos door de stroming van het voorliggende vrachtschip steeds verder van de kant raakte en de andere jachten dreigde te raken. Het voorgelegen zeiljacht zag heibel en snelde toe om de landvasten aan zijn jacht vast te leggen, dat ging gelukkig goed. En de duitser naast ons was zo bezig met voordringen, dat deze de landvasten ook mis gooide en moest uitwijken naar een bakboord zijde liggende zeiljacht.
We waren enigszins even van slag en moesten eigenlijk ook wel lachen, dat deze 'ik eerst stress' niet alleen op de weg, maar ook op de vaarwegen voorkomt. We hebben het dus goed aan gedaan, om in volgorde te gaan liggen, er uit hebben we iedereen voor laten gaan en als laatst varen wij met wat lichte spanning de waddenzee op. De zoute zeelucht doet ons verfrissen en iedereen die in de sluis meeging vaart ook de kant op waar wij naar toe wilden, dus de eerste helft is van de rit volgen we de rest en daarna waren de meeste uit het zicht verdwenen of vaarden richting Texel.

Onderweg stuurde ik de Casarca en zag een passerend visserschip en vooral de golven die op ons afkwamen rollen, ik riep hard GROTE GOLVEN! (Ed pak je surfplank)...een moment dacht ik aan de film 'The perfect storm" niet dat ons verhaal slecht afloopt, nee het is vooral hoe benader je een grote golf? Zoals de film is het recht op de golf af en er in beuken en je wilt de meters golf toch echt niet niet langszij hebben, dan word je nat en maak je een slag naar de waterlijn. JEAH wat een geweldig moment. Ik voelde me echt een kapitein het voelde geweldig.

We varen naar de eerste boei die we herkenen op de kaart en volgen de betonning verder de haven in, dit is even anders binnenvaren, de marinehaven met z'n hoge wallen, de schepen die hier liggen zijn reuzen, we merken dat de sluis voor de passantenhaven gesloten is en het nog even duurt voordat deze opengaat, nergens kun je aanleggen. We varen bakboord uit want op de kaart zien we een tweede enorme sluis die ook toegang bied naar het centrum van Den Helder. We vinden vrij snel een Marina watersport vereniging en willen op de aanmeld steiger aanleggen, daar al snel de haven meester komt aanlopen en wijst ons een steiger aan, waar we de nacht kunnen doorbrengen.

We zijn zo opgelucht en blij dat we dit punt van onze reis hebben bereikt, dat alle spanning weg valt, het IJselmeer en de Waddenzee bevaren, wat een ervaring! Met een fantastisch uitzicht vanaf de Casarca vaart de gehele avond van alles voorbij. We lopen 19 uur naar het centrum en al snel landen we bij een Italiaans restaurant en hebben alle drie genoten van de overheerlijke pizza's. Daarna boodschappen in slaan. Als we terug komen bij de Casarca zien we al snel een vriendin Mirjam die ons komt opzoeken en met een wijntje komen we tot mooie gesprekken. We dommelen de nacht lekker in slaap.