IJselmeer op zelf uitgezette koers

De ochtend begint goed met een kop koffie en een douche. Vandaag gaan we het Ijselmeer op naar Den Oever. 
De Casarca is voorzien van een Mitsubutie diesel motor 25pk/3 cilinders. Het lijkt soms dat je deze met de hand moet aandraaien, de reden is meer dat de Casarca twee jaar op de kant heeft gestaan en niet gevaren is en ik de neiging heb de motor zo af en toe aanmoedig om te starten.... met een hand tikken we elkaar van opluchting en blijdschap een high five aan en de andere passanten, deze lachten ook breeduit....dat we weg vaarden.

Met een gezonde spanning leggen we de landvasten rond 10.30 uur om de bolder in de sluizen van Stavoren. Alle pleziervaart die met ons de sluizen uitvaren gaan bakboord uit. (Volgens de waternet app is het advies, om de ondiepe platen heen, wij vinden het meer een omweg).
Wij zijn misschien wat eigenwijs en varen een zelf uitgezette koers, de Casarca ligt 90cm diep met een ronde kiel en samen met de dieptemeter en de windguru app denken wij, dat we niet zo snel in het IJsselmeer vast aan de grond lopen.
Voor de zekerheid hebben we de Waternet app toch acht gedownload, zodat we de ondiepe platen op de kaart kunnen zien, 
als backup, mocht het ergens spannend worden. Ons uitgezette koers is volgen van de rode betonning stuurboord uit en bij de laatste rode betonning steken we met de wind uit het oosten/in de rug over naar lagerwal van het IJsselmeer, de naar de eerst volgende rode betonning, wat het begin is van de vaargeul richting Den Oever, de betonning volgen en je vaart de haven in van Den Oever.

Onderweg zagen we stokjes uit het water steken met vlaggetjes en konden daar bijtijds omheen, het was even goed opletten want km's lange visafbakening van vissers stonden niet op de kaart. We hebben vooral met de motor gevaren omdat we beter koers konden houden, een deel van de reis was het rollen en stampen, doordat de Casarca een rondspant is gaan we alle kanten op, een beetje misselijk en met zeebenen stappen we op de wal van Den Oever.           
De tocht ging door weinig wind niet snel en toch kwamen we heel rond 3 uur aan. We vroegen een plek in de haven waar een vriend Roger ook een zeiljacht heeft, als buurman komt hij even later om de hoek lopen om ons en de Casarca te ontmoeten.
Samen zwemmen, drinken, kletsen we nog wat en plannen samen de overtocht naar Den Helder, want de Waddenzee is voor het eerst zelf op open water varen, voor ons best spannend.