Wergea naar Marina Stavoren

(10 aug 2020) Goodmornig, a brand new day! Jaaaa we springen nog eens onder de douche, nadat we wat water en brood in het dorp Wergea hebben aangevuld. Met een kop koffie bestuderen we de waterkaart, het weer en de windguru en zien dat het gunstig is als we einde dag in de haven van Stavoren zouden aankomen, zodat we de volgende ochtend direct de oversteek van het IJsselmeer kunnen maken naar Den Oever.

De Staande Masten route loopt oorspronkelijk naar Lemmer, na het Snitzermeer varen we via Aldhof en zoeken we naar de juiste waterafslag om via het Heegermeer en Fluessen in Stavoren uit te komen. Heel even varen we De Küfurd op de 'kudde bootjes' achterna echter deze varen naar Lemmer. Na een aantal minuten kijken we elkaar aan en voelen we aan ons water dat dit niet klopt en draait Ed de Casarca, om vervolgens bakboord de Jeltesloot in te varen, we worden bevestigd dat onze gevoel klopt en varen al snel door het Johan Friso kanaal het Heegemeer op (dit deel stond niet op de Staande masten Routekaart) richting Stavoren. 

We varen door de km's lange waternetwerk met zoveel woningen aan het water, de bewoners genieten in de tuin van de voorbij varende pleziervaart, tiny houses die worden aangeboden, prachtige caravan en/of villa's met eigen steiger plaatsen, veel waterrecreanten die ook door de warmte het water opzoeken. Het aantal bruggen die je passeert is bevolkt met 'bootjestouristen' en zwaaien vrolijk naar je. Vast omdat de zon schijnt, heerst er een uitbundige vrolijke sfeer die op ons overslaat, Surf op het dek met zijn kop in de wind en wij wuivend en lachend terug zwaaien, alsof we allemaal bekenden van elkaar zijn. Werkelijk een walhalla van pleziervaart, we varen de hele dag door en tegen vijven varen we de binnenhaven Marina Stavoren in en vragen een passanten plaats aan. We mogen aansluiten bij steiger F en liggen naast een authentieke Tjalk en wat 'Jetset' jachten. Onze Casarca uit 1980,
is misschien niet de mooiste en best een vreemde eend in de bijt, betreft aanschafwaarde en het gezelschap wijkt ook eigenlijk ook af. We dragen geen bootschoenen, we hangen onze was als tenten over de mast heen en we zijn niet uitgerust met luxedingen rond en in de boot, onze boot piept en kraakt en elke ochtend is het duimen of de motor start. (met wel 3 nullen minder, ervaren wij evenveel plezier, haha...) 

 
We vinden een koele schaduw plek onder de boom, aan een picknick tafel met uitzicht op de haven en komen even bij van de lange afstand die we hebben gevaren op de Casarca, Ik neem een duik in het water en zwem een rondje passanten steiger en Surf wil ook wel een frisse duik, alleen is hij niet z'n zwemmer... zenuwachtig rent hij aan de waterkant heen en weer, als ik onderwater aan kom zwemmen en naar boven kom, word ik verwelkomd door zijn hondensnuit.

Na de verfrissend duik waag ik mij met rugzak,  op zoek naar een supermarkt. De supermarkt in de haven was zo goed als leeg geplunderd, een weekend ervoor ivm topdrukte en wegens Corona heeft de supermarkt niet genoeg ingekocht. Langs de kade van de haven, geniet ik van het uitzicht van de diversiteit bootjes, door een park  richting het dorp Stavoren, ik passeer de sluizen en steeds verder loop ik op weg het dorp in, in de zinderende hitte zie ik aan mijn rechter zijde een dorpshaven waar allerlei vakantie passanten aangemeerd liggen, met alweer een uitbundige sfeer, aan mijn linkerzijde zitten de bewoners buiten en helpen je de goede richting op, na 3km vind ik opgelucht een supermarkt, ik moest nog even wachten met verhitte mensen die om wagenkarretjes begonnen te smeken bij elk passant die de winkel verliet en na 10 minuten is het mijn beurt en mag ik met winkelkar, de verkoeling in om boodschappen in te slaan. Blij en verkoeld loop ik de de weg terug... met alles nog eens in spiegelbeeld. In de haven aangekomen komt Ed mij toegelopen en lost mij af van de rugzak en tas met liters ingeslagen vocht en avondeten.

Na het eten wandelen we met Surf naar de sluizen en volgen het pad naar het strand van Stavoren, in de baai liggen bootjes voor anker, de zon gaat onder. Morgen een spannende dag!
​​​​​​